Toen ik negen maanden oud werd verhuisden mijn ouders en ik naar een woonschip. De woningnood was hoog toen, in Rotterdam. Ik ben dus zowat op het water geboren. Zodra ik ging lopen kreeg ik een zwemvest om. En dat was nodig, mijn record is drie maal op één dag in het water vallen. Omstreeks mijn vijfde jaar leerde ik aanvankelijk zwemmen van mijn vader en later bij de Reddingsbrigade Nederland (KNBRD). Waar ik nadien alle toenmalige opleidingen volgde en brevetten of diploma's behaalde. Zowel in het zwembad, rivier als op zee, ik was ook zeven jaar strandwachter. Mijn eerste zwemles gaf ik op mijn twaalfde jaar als hulpje, mijn eigen groepen leidde ik op vanaf mijn zestiende. In het bad als instructeur-elementair, op binnenwateren als instructeur-openwater en op zee als instructeur-strand. Omstreeks mijn achttiende werd ik gevraagd om beroeps te worden wat ik ook deed. Aansluitend volgde ik alle opleidingen bij de Koninklijke Nederlandse Zwem Bond (KNZB) en Nederlandse Onderwatersport Bond (NOB). Secundair volgde ik nog een flink aantal opleidngen bij de toenmalige NSF als Sportmasseur en Recreatiesportleider. Nadien volgden alle bestaande bijscholingen van instituten zoals de NVZ, NOC-NSF, NBBZ, NCS en weer later de NRZ.

Op een woonschip ervaar je andere invloeden als kind. Mijn vriendjes gingen voetballen. Ik ging varen in mijn bootje. Aanvankelijk roeiend of wrikkend, later zeilend en weer later gemotoriseerd. Ik voer al zelfstandig met een buitenboormotortje vanaf mijn zesde jaar. En daar hoorde natuurlijk onderhoud bij. Nu was mijn vader een harde maar goede leermeester. Hij deed het niet zelf maar liet het mij het werk doen, ernaast zittend op een krukje. Eerst een bougie schoon maken, later de carburateur en weer later volledige motorrevisie. Omstreeks mijn twaalfde voer ik in een speedboot met 25 pk. Ik zag het licht bij het zien op mijn veertiende van de James Bond Film, Live and let die. Glastrons met een 115 pk Evinrude. Een aantal met een buitenboordmotor maar ook enkele met een ingebouwde Jetdrive. Dat ging hard en was fantastisch, dat wilde ik ook! Helaas was dat, voor mij toen, een te dure hobby. Maar ik verwezenlijkte hem uiteindelijk toch. Met een Boston Whaler Rage 14 met een ingebouwde Jetdrive waarop een Evinrude 4-cilinder van aanvankelijk 115 pk af fabriek was gemonteerd. Ik voerde hem later op naar 140 pk. Mijn droom werd werkelijkheid. Ik heb er heel wat uren mee gemaakt op zee tussen Vlieland en Terschelling.

Toen ik op mijn achttiende begon als beroeps nam ik mij voor na veertig beroepsjaren te stoppen. Dat is met enige vertraging ook gelukt. Tijdens mijn carrière doorliep ik alle bestaande functies in de ZwembadBranche. Van badmeester tot directeur in loondienst en als adviseur en docent als zelfstandige. Het was een mooie en enerverende tijd.

Nu zet mij nog in, voor de jongere generatie. De mensen die dit het vak nog moeten en willen leren. Dat is mijn missie!