Alles over Zwembadwetgeving

Open de Omgevingswet, artikel 15, in een nieuw venster door op de afbeelding te klikken. 

Op deze pagina start ik met een beschrijving van de historie van de zwembadwetgeving en eindig met het heden ofwel de Omgevingswet. We starten in 1984 met echte zwembadwetgeving. Tot dat jaar van invoering werd het handhaven van de zwemwaterkwaliteit in openbare zwembaden overgelaten aan de ervaren professionals. Zij verkregen hun kennis via overleg met collegae en experimenteren. Met als gevolg dat de kwaliteit per bad kon verschillen. Om dit in goede banen te leiden werd door de toenmalige minister opdracht gegeven om via een zogeheten Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) normen en waarden vast te stellen en op te leggen. Dit betrof een zogeheten raamwet die in de loop der jaren continue werd bijgesteld en verder uitgebreid. Soms op grond van voortschrijdend inzicht maar ook na een onstane calamiteit. Deze wetgeving vervalt per  1 januari 2024 en gaat over in de Omgevingswet. Het meest recente exemplaar kan via de button hierna worden ingezien.

De WHVBZ werd zeer omvangrijk. En soms als nauwelijks werkbaar, lees uitvoerbaar of haalbaar, ervaren. Kenmerkend was de zogeheten middelenomschrijving. Werkelijk alle details werden benoemd. Met als gevolg dat deze als maatgevend werden beschouwd. Nieuwe ontwikkelingen werden hierdoor nauwelijks haalbaar of soms onuitvoerbaar gemaakt. Terwijl ons voortschrijdend inzicht op vele deelterreinen hier juist om vroeg. Daarnaast ontstond een ongewenste beleidsvorm. Zolang je aan de WHVBZ voldeed kon de houder van een zweminrichting zich hierachter verschuilen bij een eventuele calamiteit.

Dit alles deed de minister in 2010 besluiten dat een nieuwe wet moest worden ontworpen. En dit is uiteindelijk de Omgevingswet geworden die per 1 januari 2024 ingaat. Voor de zwembaden is hierin specifiek artikel 15 relevant.

Kenmerkend is de verschuiving van de aansprakelijkheid. In plaats van middelen staat nu de doelomschrijving centraal. Verschuilen achter de wetgeving is dan niet langer van toepassing bij een calamiteit.

De normadressaat, een nieuwe titel voor de houder van een zweminrichting, dient achteraf aan te tonen alles te hebben gedaan om een eventuele calamiteit te voorkomen. Mede hierdoor ontstaat ruimte voor het implementeren van de modernste technieken en inzichten.

Naast wetgeving is ook regelgeving van toepassing op openbare zwemgelegenheden. Maar wat moet, mag en kan?

Een aantal regelgevingen zijn bindend opgelegd. Hiervan is sprake als de wetgeving ernaar verwijst. Dat is bijvoorbeeld van toepassing op een aantal NEN-normen.

De Brancheorganisaties hebben ook een aantal regels opgesteld. Maar deze zijn niet bindend, lees verplicht. Wel strekt het tot aanbeveling ze te volgen. Een voorbeeld hiervan is het Keurmerk Veilig en Schoon van https://www.zwembadkeur.nl/

Neem bij twijfel contact met mij op, ik kan u verder helpen.